Reklam
Japonya'da Eğitim PDF Yazdır e-Posta

Dr. Haluk İŞLER tarafından yazıldı.   
Pazartesi, 24 Ekim 2011 19:51

 

Japonya'da Eğitim*

(Japonya’da Eğitim Tarihi**)

  Ekim 2011
 Çeviren: Dr. Haluk İŞLER

Japonya’da resmi eğitim 6. Yüzyılda Çin kültürünün benimsenmesiyle başlamıştır. Asuka, Nara ve Heian Saraylarında, Budizm, Konfiçyüs öğretileri ve bilimi, güzel el yazısı sanatı (calligraphy), tanrı bilimi (ilahiyat) ve yazın (edebiyat) öğretilmiştir. Uzman devlet görevlileri, İmparatorluk sınav sistemi aracılığıyla seçilmişlerdir. Ancak Çin’in tersine, bu seçme sistemi hiçbir zaman kökleşmemiş, saraydaki unvanlar ve makamlar aile egemenliklerinin mirasının etkisi altında kalmıştır. Bushi’nin (Bushido döneminde samuraylar için kullanılan bir terim) yükselmesiyle askeri sınıf, Kamakura Döneminde uzman devlet görevlilerinin etkinliğine son vermiş ama buna karşılık öğretimin merkezinde Budist manastırların etkisi devam etmiştir.

Edo Dönemi

Edo Döneminde, Edo (Tokyo’nun eski adı) şehrinde bulunan Yushima Seidō Tapınağı (Bir Konfiçyüs tapınağı), devletin en önemli eğitim kurumu olmuş ve bu tapınağın lideri, Japon Hükümdarlığının bürokratlarını yetiştiren Tokugawa eğitim kurumunun başkanlığı için kullanılan bir unvan olan “Daigaku-no-kami” unvanına sahip olmuştur. 

Tokugawa Hükümdarlığı altında, daimyō’lar (12. yüzyıldan, 19. yüzyıla kadar Japonya'da hüküm sürmüş olan en güçlü feodal hükümdarlar) büyük ölçüde barış içinde olan ülkede iktidar için mücadele etmişlerdir. Nüfuz alanlarını savaş yoluyla arttıramayan Daimyō’lar, ekonomik alanda rekabet etmişlerdir. Daimyō’ların savaşçılardan devşirilmiş bürokrat seçkin Samurayları (soylu asker sınıfı), sadece savaş stratejileri ve savaş sanatı konularında değil, aynı zamanda tarım ve muhasebe konularında da eğitiliyorlardı. Aynı şekilde zengin tüccar sınıf, günlük ticari işleri için eğitime gereksinim duyuyor ve zenginlikleri nedeniyle sanat ve bilimin destekçisi oluyorlardı. Ayrıca tapınak okulları da köylüleri eğitiyordu ve Edo Döneminin (1603-1868) sonunda tahminen, erkek nüfusunun % 50’si, kadın nüfusunun ise % 20’si belirli düzeyde okur-yazarlığa sahipti. -Bu dönemde- yabancı ülkelerle ilişkiler sınırlandırılmış olmasına rağmen, Çin’den ve Avrupa’dan büyük çabalarla kitaplar ithal edilmiş, Rangaku denilen Hollanda dilindeki çalışmalar bilimsel alanda popüler bir yer edinmişti. 

Meiji Dönemi 

1868’deki ‘Meiji Yeniden Yapılanması’ndan sonra, Japonya’yı güçlü ve modern bir ulus yapmanın yolu olarak, Batının öğrenme yöntem ve yapıları -Japon eğitim sistemine- uyarlanmıştır. Öğrenciler ve hatta yüksek rütbeli devlet görevlileri Iwakura mission (eğitim ve diplomatik amaçlı yurtdışı görev) gibi uygulamalarla yurtdışına eğitime gönderilmiştir. Yeni kurulan üniversitelerde ve askeri akademilerde ders vermeleri için yabancı bilim adamları ve o-yatoi gaikokujin denilen yabancı danışmanlar davet edilmiştir. Prusya (Prussian model) -eğitim- modelinden sonra ilk defa zorunlu eğitim ortaya çıkarılmıştır. 1890’lı yıllarda, uluslararası ilişkilerin yeniden tamamen başlamasından sadece 20 yıl sonra Japonya yabancı danışman çalıştırmayı durdurmuştur. 

1850’den sonra Japonya’da, Batı ile ilişkilerinin bir sonucu olarak henüz çocukluk döneminde olan modern bir bakış açısı ortaya çıkmıştır. Meiji Dönemi liderleri, ulus devletin öncelikli rolünün bireylere ve çocuklara hizmet seferberliği yapmak olduğuna karar vermişlerdir. Bu amaca ulaşmanın bir yolu olarak ilk kez Batı tipi okul yapısı benimsenmiştir. 1890’lı yıllarda okullarda, çocukluk dönemine ilişkin yeni anlayışlar geliştirilmiştir. 1890’dan sonra Japonya, çok sayıda, reformcu, çocuk eğitimi uzmanı, dergi yayıncısı ve yeni anlayışı benimsemiş iyi eğitimli annelere sahip olmuştu. Eğitim liderleri, çocukların, çocuk kitapları okumak, eğitici oyuncaklarla oynamak ve özellikle ev ödevlerine büyük bir zaman harcamak için bireysel zamanlara sahip olmasını öngören üst-orta sınıf bir çocukluk modeli tasarladılar. Bu düşünceler hızla bütün sosyal sınıflara yaygınlaştırıldı. 

-1930’lu yıllarda- militarizmin yükselişi, eğitim sisteminin, ulusun savaşa hazırlanması için kullanılmasına yol açmıştır. Hatta bu süreçte ordu, okullara kendi eğitmenlerini göndermiştir. 

II. Dünya Savaşı Sonrası

II. Dünya Savaşı yenilgisinden sonra, işgal gücü hükümeti, öncelikli amacı, militarist öğretim sistemini yok etmek ve Japonya’yı “demokratikleştirmek” olan bir eğitim reformunu ortaya koydu. Eğitim sistemi Amerikan modelinin uyarlanmasından sonra yeniden yapılandırıldı. 

Çok sayıda reformcu savaş sonrası dönemi bugüne kadar sürdürdü. Reformcular, giriş sınavlarını kolaylaştırmayı, uluslararasılaşmayı ve bilgi teknolojilerini geliştirmeyi, eğitimi çeşitlendirmeyi ve yaşam boyu öğrenmeyi desteklemeyi hedeflediler.

Bu e-Posta adresi istek dışı postalardan korunmaktadır, görüntülüyebilmek için JavaScript etkinleştirilmelidir

* Education in Japan. http://en.wikipedia.org/wiki/Education_in_Japan. (Erişim: 24.10.2011)

**Main article: History of Education in Japan

 

 

.

 

Son Güncelleme: Cuma, 28 Ekim 2011 14:22
 




Arama

Üye Girişi



Etkinlik Takvimi (Events)

Last month March 2024 Next month
S M T W T F S
week 9 1 2
week 10 3 4 5 6 7 8 9
week 11 10 11 12 13 14 15 16
week 12 17 18 19 20 21 22 23
week 13 24 25 26 27 28 29 30
week 14 31

Galeri

Anketler