Japonya nüfusunun %24'ü, 65 yaş üstündedir. Ama onlara yaşlı demek doğru mu acaba? Mesela... şimdi 83 yaşında olan Shigeo Sakurai, 53 yaşındayken maratona başlamış (sigara bıraktıktan sonra kilo almaya başladığı için diyet amacıyla). O zamandan beri  yaklaşık 80 bin kilometre koşmuş, 42.195 kilometre maraton yarışmasına 201 kez katılmış. 10 sene önce kalp pili taktırmış ama maraton bırakmamış. ''Artık kalp pili takılıyım, rahatça koşabilirim'' demiş!!! :)

 Yaşlılara Saygı Günü bir yana Narayama Türküsü bir yana.

Narayama Türküsü filmini bilir misiniz? Ya Japon sinemasından ilk izlediğim film ya da konusu, yaşım ve duyarlılığım itibarı ile ilk aklımda kalan Japon filmidir. 

Orjinal ismi "Narayama Bushiko"olan filmi Japon kadın yönetmen Keisuke Kinoshita  1956 yılında Shichiro Fukazawa'nın çok satan kitabından senoryalaştırmıştır. Film 1958 yılında Japonya da ilgi görüp, beğenilmiş; filmin 2. kez sinemaya aktarıldığı 1983 yapımı ise yönetmenine Cannes Film Festivalinde Altın Palmiye ödülünü kazandırmıştır.

Kitabın konusunun çok eski bir Japon söylencesi üzerine kurulduğu söylenir. (Obasute Efsanesi, filmin sonuna kadar izlerseniz, bir buharlı tren Obasute Eki- Nagano'ya gelecek)  Zaman belirsizdir, ücra bir dağ köyünde kıtlık ve yoksulluğa çözüm olarak 70 yaşını doldurmuş aile bireyleri -çoğu zaman gönüllü - Narayama'ya (Nara Dağına) götürülür. Bir açıdan bakınca ölüme terkedilir, kendi rızası ile gittikleri düşünülecek olursa ölümü tadarlar.  1981 yılında Tanizaki  Ödülünü de kazanan Fukuzawa (1914-1987 ) II Dünya savaşını yaşayarak üreten yazarlardan biri. Belki de 1958 yılında yazdığı  bu roman o döneme ait duyguların bir yansıması.
70 yaşına geldiği için ölümü düşünmek zorunda kalan insanların yerini 83 yaşında yaşama sevinci dolu olan insanların almasının mutluluğu ile...