JAPON BALIKÇISI - 1954

Nazım Hikmet

Denizde bir bulutun öldürdüğü 
Japon balıkçısı genç bir adamdı. 
Dostlarından dinledim bu türküyü 
Pasifik'te sapsarı bir akşamdı.

THE JAPANESE FISHERMAN 

Balık tuttuk yiyen ölür. 
Elimize değen ölür. 
Bu gemi bir kara tabut, 
lumbarından giren ölür. 

We fished a fish, who eats it dies,
Who touches my hand, of that he dies.
This, our boat, is a coffin cold
Who steps on board, in boarding dies.

Elimize değen ölür. 
Tuzla, güneşle yıkanan 
bu vefalı, bu çalışkan 
elimize değen ölür.

Who touches my hand, of that he dies,
This hand that served me once so well,
Bathed in salt and sound with the sun.

Birden değil, ağır ağır, 
etleri çürür, dağılır. 
Elimize değen ölür...

Who touches my hand, of that he dies,
Not all at once, but bit by bit,
His flesh goes black, breaks sores and rots...
Who touches my hand, of that he dies.

Badem gözlüm, beni unut. 
Bu gemi bir kara tabut, 
lumbarından giren ölür. 
Üstümüzden geçti bulut.

Forget me, love with almond eyes,
This our boat, is a coffin cold.
Who steps on board, in boarding dies...
The cloud has passed and told our doom.

Badem gözlüm beni unut. 
Boynuma sarılma, gülüm, 
benden sana geçer ölüm. 
Badem gözlüm beni unut.

Forget me, love with almond eyes,
My rose, you must not kiss my lips,
Death, would wander from me to you,
Forget me, love with almond eyes.

Bu gemi bir kara tabut. 
Badem gözlüm beni unut. 
Çürük yumurtadan çürük, 
benden yapacağın çocuk. 

This our boat, is a coffin cold.
Forget me, love with almond eyes
The child that you might have of me,
Would rot within, a rotted egg.

Bu gemi bir kara tabut. 
Bu deniz bir ölü deniz. 
İnsanlar ey, nerdesiniz? 
Nerdesiniz?

This our boat, is a coffin cold.
The sea we sail is a dead sea.
Oh, mankind, where are you,
Where are you?